Jak sprawiedliwie podzielić koszty ogrzewania w budynku wielorodzinnym?
Efektywne, a przede wszystkim sprawiedliwe obliczanie kosztów ogrzewania mieszkania w budynku wielorodzinnym bardzo często budzi wątpliwości, spory i nieporozumienia. Sprawę dodatkowo skomplikowało Rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 7 grudnia 2021 r., wymagające od właścicieli lub zarządców takich budynków precyzyjnego rozliczania poszczególnych lokali mieszkalnych, dzięki czemu każdy mieszkaniec będzie płacił dokładnie za taką ilość ciepła, którą zużył. To trudne zadanie, ale na rynku istnieją rozwiązania pozwalające sprawiedliwie podzielić wspomniane koszty.
Czym jest współczynnik LAF i jak może pomóc w podziale kosztów?
Dziś często w budynkach wielorodzinnych, zwłaszcza tych starszej generacji, stosuje się tzw. podzielniki ciepła, pozwalające w stosunkowo prosty sposób dokonywać rozliczeń i zarządzać energią cieplną danego obiektu. System ten rodzi jednak wiele wątpliwości wśród lokatorów, mogąc prowadzić do niepotrzebnych sporów. Nie uwzględnia np. niekorzystnego usytuowania niektórych mieszkań (np. nad nieogrzewaną piwnicą, narożnych lub od strony północnej), co wiąże się z wyższym zapotrzebowaniem na ciepło i tym samym większymi kosztami. Na szczęście istnieją sposoby pozwalające skorygować tego typu czynniki w ogólnych rozliczeniach kosztów ogrzewania.
Jednym z najskuteczniejszych rozwiązań opisanego wcześniej problemu są współczynniki LAF. Pozwalają one dokładnie obliczyć zużycie ciepła w poszczególnych mieszkaniach. Współczynnik LAF pomaga w wyrównaniu różnic w ponoszonych przez lokatorów kosztach za pobór energii cieplnej. Jest szczególnie istotny w przypadku właścicieli mieszkań położonych w niekorzystnych pod względem energetycznym częściach budynku, np. przy ścianach szczytowych lub obok nieogrzewanych przestrzeni.
Sposób wykorzystania współczynników korekcyjnych jest bardzo prosty. Najpierw wyznacza się opisywany współczynnik dla danego lokalu. Następnie odczytuje się wartości z podzielników ciepła w mieszkaniu. Sumę koryguje się współczynnikiem LAF, otrzymując wynik niezbędny do obliczenia udziału lokalu w kosztach ogrzewania całego budynku.
Jakie są metody wyznaczania współczynników korekcyjnych?
Mogą pojawić się pytania, jak określić wspomniany LAF. Wyróżniamy dwie metody wyznaczania współczynników korekcyjnych – uproszczoną i obliczeniową. Pierwsza z nich, choć zajmuje mniej czasu, rzadko znajdzie zastosowanie. Nadaje się wyłącznie do wykorzystania w budynkach o regularnym kształcie prostopadłościanu z wszystkimi przegrodami o jednolitym ociepleniu.
Obliczeniowa metoda wyznaczania współczynników LAF jest nieco bardziej skomplikowana. Obejmuje ona pomiar i dokładną ocenę strat ciepła w mieszkaniach danego budynku, uwzględniając m.in.: stan techniczny nieruchomości, położenie lokalu, usytuowanie budynku względem stron świata, rodzaj przegród, powierzchnię użytkową mieszkania i kilka innych czynników. Prawidłowe wyznaczenie współczynników korekcyjnych może być zadaniem trudnym oraz czasochłonnym, dlatego zaleca się powierzenie go wyspecjalizowanej firmie.
