Beton komórkowy – dlaczego tak często jest określany nieprawidłowo?
Inwestorzy, którzy zamierzają budować dom systemem gospodarczym, muszą podjąć decyzję dotyczącą wyboru określonej technologii budowlanej oraz materiałów, z których będą korzystać. Do powszechnie stosowanych rozwiązań murowych zaliczamy beton komórkowy. Elementy z betonu komórkowego występują najczęściej w postaci bloczków o dość dużych wymiarach, bloczki te często potocznie nazywa się pustakiem, choć takie nazewnictwo ma niewiele wspólnego z rzeczywistą strukturą wewnętrzną betonu komórkowego.
Liczne nazwy, jeden produkt
Lekki materiał budowlany o porowatej strukturze, powstający z mieszaniny wapna, wody, piasku, gipsu, cementu oraz proszku aluminiowego , poprawnie jest określany jako beton komórkowy lub autoklawizowany beton komórkowy. Tymczasem spotkać można wiele innych, niekoniecznie poprawnych nazw.
Błędne jest między innymi nazywanie go pustakiem, bo beton komórkowy w swojej strukturze bynajmniej nie ma pustych przestrzeni, czy też drążeń, na które taka nazwa mogłaby wskazywać. Co prawda składa się on z „komórek”, które tworzą pory wypełnione powietrzem, powstające w wyniku zachodzących reakcji chemicznych w procesie dojrzewania mieszanki ale to drobne komórki, a nie duże i puste przestrzenie.
Co więcej, popularność materiału i chętne wykorzystywanie go na dużej ilości budów powoduje, że pojawia się w mowie potocznej więcej kolokwializmów określających beton komórkowy. Można spotkać się z takimi niepoprawnymi nazwami betonu komórkowego, jak suporex czy też suporeks . Choć takie terminy są stosowane zamiennie względem betonu komórkowego, nie są prawidłowe. Pochodzą od nazwy marki betonu komórkowego jednego z producentów, który kiedyś działał na polskim rynku. Obecnie sama marka nie występuje a określenie dowolnego bloczka z betonu komórkowego nazwą suporex (suporeks) jest błędne.
Beton komórkowy = świetny izolator
Bloczki z betonu komórkowego charakteryzują się bardzo dobrymi właściwościami termicznymi dzięki pęcherzykom powietrza zamkniętym w jego strukturze wewnętrznej. Powietrze to świetny „izolator”, charakteryzujący się bardzo niską przewodnością cieplną, dlatego beton komórkowy określany jest „ciepłym materiałem”, nadającym się do murowania nawet ścian zewnętrznych jednowarstwowych bez dodatkowego ocieplenia.
Bloczki z betonu komórkowego można wykorzystywać do wznoszenia różnego rodzaju ścian, a z uwagi na dużą dokładność wymiarową, praca z nimi nie przysparza trudności. Reasumując, beton komórkowy łączy doskonałe parametry fizyczne, tj. wysoką izolacyjność termiczną i optymalną wytrzymałość na ściskanie, z odpornością na działanie czynników atmosferycznych oraz uniwersalnością zastosowania.
